Zielonoświątkowcy: chrzest w Duchu Świętym

Zielonoświątkowcy

chrzest w Duchu Świętym

Zwrot chrzest w Duchu Św. używany jest w NT siedem razy:
gr. baptidzo en Pneumati Hagio
pl. zanurzać, chrzcić w Duchu Świętym

Ja [Jan Chrzciel] was chrzczę wodą, ku upamiętaniu, ale Ten, który po mnie idzie, jest mocniejszy niż ja; jemu nie jestem godzien i sandałów nosić; On was chrzcić będzie Duchem Świętym i ogniem

Mt 3:11, por. Mk 1:8b, Łk 3:16, J 1:33

Jan bowiem chrzcił wodą, ale wy po niewielu dniach będziecie ochrzczeni Duchem Świętym

Dz 1:5

I przypomniałem sobie słowo Pana, gdy powiedział: Jan chrzcił wodą, ale wy będziecie ochrzczeni Duchem Świętym

Dz 11:16

bo też w jednym Duchu wszyscy zostaliśmy ochrzczeni w jedno ciało - czy to Żydzi, czy Grecy, czy to niewolnicy, czy wolni, i wszyscy zostaliśmy napojeni jednym Duchem

1 Kor 12:13

Na potwierdzenie przeżycia chrztu w Duchu przytacza się kilka miejsc z Dziejów (2,1-47; 8,14-17; 10,44-46; 19,5-6).

W NT występują także ekwiwalenty terminu chrzest w Duchu Świętym:
– Obietnica Ojca (Łk 24:49),
– dar Ducha Świętego (Dz 2:38),
– otrzymanie Ducha Świętego (Dz 8:15),
– napełnienie Duchem Świętym (Dz 2:4),
– zstąpienie Ducha Świętego (Dz 10:44).

Chrzest w Duchu Świętym.
czym jest?

Chrzest w Duchu Świętym, to drugie po nawróceniu doświadczenie religijne. Można je zdefiniować jako Boże dzieło dokonywane w wierzącym, zanurzonym w Duchu Świętym, w Jego mocy i miłości. W czasie modlitwy lub po niej wierzący otrzymuje nadnaturalną pomoc do życia zgodnego z wolą Bożą i moc w realizowaniu swojego powołania (wymiar personalistyczno-misyjny). Ma to związek ze zjednoczeniem z Chrystusem w modlitwie (wymiar chrystologiczno-pneumatyczny), nadnaturalne dary (wymiar charyzmatyczny) oraz doświadczenie wspólnoty z innymi wiernymi (wymiar eklezjalny).

Charyzmaty są najbardziej charakterystyczną cechą ruchu, niejako „dobrem własnym” wniesionym do Kościoła Powszechnego.